Sıradakiler...

İtalya, Toscana bölgesinin son 2 günü kaldı. Fotoğraflar derlendikten, notlar toparlandıktan sonra yazıları yazılacak. Araya bir de Eskişehir'deki eğitim yazısı girecek. Bu akşam Facebook grubunda fotoğraflar yayınlanacak. Bu arada geçen yaklaşık 20 günlük süreci kısa notlarla değerlendirmek gerekirse;

Küçüğüm, Zeynom artık 5 yaşında. Açıkcası sayı önümde olunca bu kadar zamanın çabuk geçtiğine inanamıyorum. Doğduğu gün, kuvezinde onu seyrederken, gözünü açıp bana bakması hayatımda yaşadığım en büyük anlardan biriydi. Şimdi o bebek büyüdü, benimle oturup kurabiye kitaplarına bakarak yorumlar getiriyor. Başlıbaşına bir karakter şeklinde isteklerini dile getiriyor-ki bir ay önceden bana pastasının üstünde "Stawberry Shortcake" yani malum "Çilek Kız" istediğini söyledi. Güllü ve Abi de nazikçe "Lütfen üzerini şeker hamuru ile kaplama" dedi. Eldeki bilgiler ışığı altında çalışmalara başladık. Ve sabaha karşı gün ağarırken (Benim en sevdiğim saattir kendileri...) camın önünde bodur ama gözüme pek şirin gözüken bir şeycik duruyordu. Başlangıçta uzun boylu olan bu şeycik, saatler ilerlediğinde "Küçülde, cebime gir" sloganı ile sanırım kendini yere yakın gördü. Benzedi mi, benzemedi mi, açıkcası ben karar veremedim. Adı üstünde; "Bir şeycik..."

Hemen arkasından arkadaşım Nilüfer'in küçük yeğenine sıra geldi. Fimo ile ilgili konuşurken, pasta ile biten bir sohbetimiz oldu. Bana tam olarak 5 defa "Panda, kedi ve tavuk seviyor" diyip, sabrımı sınadıktan sonra karşısına bunu çıkardım. Yaparken de gerçekten fimoyu özlediğimi anladım. Bir de kafama takılan soru oldu: "Neden modellemeler gece yapılır?"...

Şimdi Eskişehir ve İtalya ile ilgili fotoğrafları ve yazıları hazırlamak lazım. İtalya'da Lucca ve Pinokyo, Eskişehir'de "Debriyaj nerde?"...