Operasyon: Jr İbrahim ve Çubuklar...

Hamile kadını beslemek kolay değildir. Hele ki hafif çapta mide yanmaları başlamışsa, iş daha da zorlaşır. Evde oldukça pratik halde çözülebilecek yemek durumları, dışardaki bir sosyal aktiviteye dönüştürüldüğünde, mekan için durum risklidir. Eğer yenen yemek hamile kadının midesini mutlu etmezse, orası hemen mimlenir ve bütün eş, akraba ve dostlara "Sakin gitmeyin!" diye nerdeyse dış reklam panolarına pankart asacak kadar geniş çapta duyuru yapılır. Denemekten zarar gelmez düşüncesi ile haftasonu, dışarda yemek yeme operasyonu uygulamaya konuldu ve yaşananlarla birlikte durum değerlendirmesi;

Yer; Kanyon ve Wagamama...

Bir nevi makarna olarak tanınan "Noodle" menüleri ile tanımış bir resturant. Sportif ve rahat bir dizayna sahip ve servisimizi gerçekleştiren Jr. İbrahim gibi sempatik çalışanlarının olduğu hoş bir yer. Şimdi buraya kadar harika. Harika olmayan, bendeki sabır sınırlarımı zorlayan açlık duygusu. Baharatlı, sade, sebzeli, tavuklu, etli, balıklı ve bir çoğunun olduğu yemek kombinasyonları gözümün önünde uçuştu. Madem yenecek, o zaman şansımı zorlamalı ve baharatlının üzerine gitmeliyim diye düşündüm.Bebi sadeli, Dino deniz mahsullü ve başına ne geleceğinden habersiz annem, tavuklu olarak Noodle siparişleri verildi. Yemeklerin çıkış sürelerinin farklı olacağı yönündeki uyarı, beni 12'den vurdu. Zamansız gelen veya gelmekte geciken yemek kadar huzursuz edici ve keyif kaçırıcı bir durum olamaz. Hala iyi durumdayız ve başarılı bir şekilde olaya devam ediyoruz. Ta ki keşfedene kadar. Bebi'nin danseden ve tempo tutan çubukları... Diyalogtan bir özet;

- Oğlum, onlarla yemek yiyeceğiz.

- Yok, ya...

- Batu!!!

- Abiiii, davulu unuttunn...

Sipariş ve sunum arasındaki geçen 5 dakikalık gibi bir süreçte yaşananlardan kısa bir özetti diyelim. Siparişler geldiğinde gerçekten onlarla yemek yeneceğini anlayan Bebi ise bu sefer yoğun ve sessiz bir çalışmaya girişti. Annem ise Bebi kadar sabırlı olamayıp, yalvaran gözlerle "Çatalll" diyordu. Çatal geldi. Kadro tamam, yemekler hazır. Başladık;

Bekliyorum, evet hala bekliyorum. Masa toplandı, tatlı ve kahve siparişleri soruldu ve ben hala bekliyorum. Tık yok. İçerdeki bir takla attı ve ben gülmeye başladım. Ne bir yanma, ne bir bulantı, hiçbir şey yok. Ama hala kaşınıyorum. Evet, kesinlikle tatlı yemeliyim. Büyük harfle ve ağzım dolu dolu Jr. İbrahime dönüp, "WAGAMAMA ÇİKOLATALI FUDGE PASTA İSTİYORUM" dedim. Gözler büyüdü. 2 dakika sonra önümdeydi. Bütün yemeklerini bir tarafa koyuyorum, bu pastayı bir tarafa. Kolay kolay demem ama mutlaka deneyin. Herkesin ağız lezzetinin farklı olacağına inanan bir insan olarak, kendime bile büyük gelen bir cesaret diyorum ki MUTLAKA TATMALISINIZ... Çikolata ve krema ayarı inanılmaz. Yüzümde bıraktığı hazzı ve gülümsemeyi hala silememekteyim. Kalan son parça için Bebi ile aramda yaşanan savaşta ise hain anne rolünde oldukça başarılı olduğumu söylemek durumundayım.

En son aşama hesap kısmı; eğer ilk etapta fiyatlara bakarak karar veriyorsanız, Wagamama hayal kırıklığı yaşatabilir ama lezzet ve fiyat arasında doğru bir orantı olmalı düşüncesine sahip iseniz, o zaman doğru yerde yemek yiyorsunuz demeliyim. Diyorum da bu konuda birşeyler yapmak lazım. Aşağıda görmüş olduğunuz fotoğrafı tıklayan ilk 15 "Peçete" okuru, doldurdukları form sayesinde %30 indirim hakkına sahip olacaktır. İşte o zaman da ben hamileliğin başıma vurup vurmadığını anlayacağım. Şimdiden afiyet olsun...

Cuma günü, bezelerimi alıp geleceğim. Müsadenizle...

Sevgiler ve saygılar,